نامه هایی از جنس عشق(ونداد ، رستا)•●●♥♥❤

من تو سن ١٥ ماهگی دوست دارم جای بابام و مامانم و همه ادم بزرگها باشم خوشبحالتون نمیدونید کفش بزرگها چقدر خوبه به خاطر همین همش کفش ادم بزرگها رو پام میکنم   ...

میدونی کاری که جدیدا  یاد گرفتی چه کاریه؟ تا میگم ونداد من و بترسون دستات رو میاری بالا ولپات رو باد میکنی و میگی بههههه هر کس هم که میرسه میگه ونداد من وبترسون  قربون صبرت بشم که باید این همه ادم رو از خودت راضی نگهداری ولی تو توی این کارا استادی مادری       ...

اردیبهشت91 همه خانواده پدری ونداد خودشون رو واسه اومدن یه مهمون عزیز اماده میکردن .دایی علی رضا قرار بود بعد از چند سال  از امریکا بیاد ایران ونداد رو هم تا حالا ندیده بود  واسه همین واسم خیلی مهم بود که تمیز ومرتب باشی به خاطر همین موضوع من بابا رو مجبور کردم که باید لباس نو براش بگیریم منم که تا تقی به توقی میخوره اول به فکر لباس ونداد هستم  بعد از کلی گشتن تونستم لباس مناسبی براش پیدا کنم  خلاصه دایی بابا هم اومد و کلی ذوقت رو کرد تو هم با این که کلی سفارش کرده بودم اخرش مجبورم کردی مثل همیشه پچلو بهت غذا بدم که خودم کلی خجالت کشیدم اخه تو فقط با دست غذا میخوری و من از این کار خیلی بدم میاد خلاصه دایی بابا هم  رفت...

من نمیدونم بقیه در مورد تو چی میگن یا چه فکری میکنند ولی من عاشق اون قیافه معصوم وناز وتوپولی اتم مامان عاشقتتتتتتتم                                ...

من دارم کمکم واسه خودم مرد میشم  چون منو میزارن روی تخت و هی ازم عکس میگیرن ولی راستش رو بخواید دارم کچل میشم چون موهام دارن میریزن ولی در عوض هی دارم توپول و توپولتر میشم   این جا باز هم سه ماهه هستم ولی با یه لباس دیکه تازه یاد گرفتم پاهام کجان  تا بی کار میشم میگردم دنبالشون و می خورمشون اخه توپول و خوشمزه ان     این جا هم دارم اول با خوشحالی می خندم ولی بعد دوربین رو میبینم و با گریه میخوام ازشون بگیرم       ...

  م امان اینجا داره از من عکس میگیره ومن هم مثل بچه های خوب دارم تی وی میبینم ولی همین که صدای دوربین رو میشنوم میفهمم که وقت انجام نقشه های مهمی است که در ذهن دارم به خاطر همین شروع میکنم با اون خندهای تو دل برو دل مامان رو بردن که شاید بتونم دوربین رو ازش ببرم اگه میبینی میخندم فقط وفقط منظورم همینه ...

        پسر کلم من وبابا عاشقتیم  هر روز داری از روز قبل بزرگتر وتپل تر میشی اینجا هم غذاتو خوردی وداری با تعجب به دوربین نگاه میکنی مامان دوربین اینقدر برات عجیبه یا داری نقشه های شیطانی میرزی ...

در سن 8 ماهگی     در سن 9 ماهگی   در سن 10 ماهگی   مامان قربون اون لبای قشنگت چقدر تو نازی مادریی  هر وقت خواستیم عکس بگیریم فیگور گرفتی    ...

کنار تو فقط اروم میشم پر از دلشوره ام هر جای دیگه تو تقدیر منی بی لحظه ای شک چشات این و بهم هر لحظه میگه تو میخندی پر از لبخند میشم تموم زندگیم خوشرنگ میشه صدای پای تو تو خونه هر روز واسه من بهترین اهنگ میشه تو که باشی همه دنیا شبیه ارزوم میشه روزای سرد تنهایم تو که باشی تموم میشه چقدر خوشبختی نزدیکه کنار من که راه میری ازاین دنیا رها میشم تو که دستام و میگیری تو که خوشحال باشی خوبه خوبم دیگه از زندگی چیزی نمیخوام حال که دستت تو دستام چه فرقی میکنه کجای دنیام با عشق تو همه دنیا به چشمم پر از تصویرهای خوب وشاد به شوق بودنت حالا خدا هم به من یه قلب عاشق هذیه داده کنار تو فقط اروم میشم ...

این نشون میده که یه مرد حتی اگه کوچولو باشه ناامید نمیشه مگه نه         ...